ژئوسل ها مصالحی هستند که در پایدارسازی شیب ها برای کاهش پیامدهای زیست محیطی و کاهش لغزش زمین کاربرد دارد. زمانی که از سازه های نگهدارنده مرسوم یا جنس بتن و فولاد برای پایداری شیب ها یا کاهش لغزش زمین استفاده می گردد، این سازه ها معمولاً منظره زیبایی نداشته و با محیط زیست سازگار نیستند. لیکن وقتی این شبکه های لانه زنبوری پلی اتیلنی که به همراه خاک گیاه کاری شده جایگزین آنها می گردند، سازگاری بیشتری با محیط زیست دارند. این فرآیند با نام محافظت بیوتکنیکی شیب نیز شناخته شده است. سیستم های معمول بیوتکنیکی عبارتند از ژئونت های متصل شده با مهارهای خاکی که خاک بذرپاشی شده را در محل نگه می دارند و یا ژئوسل های حاوی خاکهای بذرپاشی شده که در اشکال مختلف اجرا می گردند.
کاربرد ژئوسل ها:
— بعنوان یک عامل تحکیم بستر در کانال ها و مسیل ها.
— بعنوان یک عامل تقویت کننده در زمین های سست باتلاقی.
— بعنوان یک عامل کنترل فرسایش در شیب های تا زاویه 45 درجه.
— بعنوان یک عامل مسلح کننده در دیواره های شیب دار کنار جاده ها با امکان ایجاد فضاهای سبز در سلول های ژئوسل.
دستورالعمل استفاده از ژئوسل در کنترل فرسایش شیب های ناپایدار
جهت پایدار سازی شیبهای تند (تا 60 درجه نسبت به افق) که قابلیت رویش گیاه در آنها وجود ندارد از مصالحی که دارای طول عمر بالایی میباشند به نام ژئوسل استفاده می گردد ژئوسلها یکی دیگر از مصالح ژئوسنتتیکی می باشند که با ساختار پلیمری خاص و منحصر به فرد خود موجب میگردند تا از کنترل فرسایش و ریزش شیبهای ناپایدار جلوگیری گردد و در پایان علاوه برجلوگیری از فرسایش به سطحی سبز و زیبا دست می یابیم. برای رسیدن به این هدف مراحل زیر ضروریست که به اختصار توضیح داده می شود:
تراز نمودن سطح
اولین گام در نصب ژئوسل آماده سازی سطح بستر میباشد . در این قسمت با بکارگیری بلدوزر در زمینهای سخت و بیل مکانیک یا باب کت سعی در ایجاد سطحی نسبتاً هموار نموده که بتوان با تسطیح سطوح به راحتی لایه های ژئوسل را در بستر ایجاد شده گستراند.
نصب
جهت نصب گسترانیدن یک لایه ژئوگرید در روی سطح بستر و پیش از ژئوسل در افزایش مقاومت کششی ژئوسل به خصوص در شیبهای تند موثر می باشد. سپس ژئوسلها را از بالا به پایین توسط نیروی انسانی پهن نموده و این کار باید مطابق با استاندارد ژئوسل موجود باشد . به عبارتی مقدار بازشدگی سلولها بسیار مهم میباشند که باید به این نکته توجه شود.
مهار و تثبیت
جهت کنترل لایه های پهن شده توسط میخهای با خمیدگی مناسب آنها را به خاک زیرین میدوزیم و با قرار دادن میخهای مناسب در فواصل مشخص عمل تثبیت انجام میشود.
بستن مقاطع به یکدیگر
باید دقت شود که لایه های مجاور یکدیگر توسط پیچ و مهره و یا سیم به یکدیگر بسته شوند تا سطحی یکدست ایجاد گردد.
پر کردن
سلولهای موجود توسط خاک مناسب پر میشوند و بستری مناسب برای پاشیدن بذر آماده میگردد.
سبز کردن سلول ها
پس از پاشیدن بذر و با کمی رسیدگی و ضمن استفاده از گیاهان مناسب مطابق با اقلیم منطقه، رویش گیاهان موجب ایجاد سطحی مسلح توسط ریشه های آنها میگردد و وجود ژئوسل با ساختاری از پلی اتیلن در بقاء این سطح تا 100 سال کمک می نماید.